بسم الله الرّحمن الرّحیم
سلامی سه باره جناب آقای رئیس جمهور ...
در نامه قبلی رسیدیم به اینجایی که من نسبت به حضور عده ای در جمع کسانی که
شما ((هنرمند)) خطاب کردید و آنها را صاحب هنر می دانید یا لااقل در جمع
((هنر و هنرمندان)) دعوتشان کرده اید و مشاورتان آنها را طبقه ی نخبه ای از
جامعه می خواند اعلام تعجب کردم!
راستش دلایل تعجب من چند دلیل از مشکلاتی است که برای خانواده و فامیلم
بوجود آمده.
بسم الله الرّحمن الرّحیم
سلام جناب آقای رئیس جمهور
و اما بعد ...
در نامه ی قبلی مشکلات خانواده ام را با شما در میان گذاشتم در این نامه قصد دارم
اندکی به دلایل آن بپردازم:
راستش رک و راست می روم سر اصل مطلب!
من مدت مدیدی فکر کردم و مشکلات را بررسی کردم و به یک نتیجه ی ساده اما پرمفهوم
رسیدم:
جناب آقای رئیس جمهور!
با عرض سلام و تهیت وافره (به نقل از ارسطو)
اینجانب شهاب ثاقب خواستار حل مشکلاتی هستم که گریبان گیر خانه و
خانواده ما اعم از خاله و عمه و دایی و عمو و ... و حتی دوستان است.
من این مشکلات را در قالب چند نامه برای شما می نویسم شاید شما با دولت
خود تدبیری بیاندیشید و امیدی در این وانفسا به بنده ی حقیر بدهید.
از آنجایی که ما دستمان به جایی بند نیست و پشتمان هم سرد است عنوان
نامه را مجبوریم عوض کنیم و سر یقه نامه ها را کمی تنگ کنیم تا به کسی برنخورد
و همه و حتی کلاغ قصه به خوبی و خوشی به خانه برسند.
منبع:گروه طنز و کاریکاتور- سیدعلی گتمیریان
از وبلاگ
http://azarfallah.blogfa.com
سلام آقا جان...
میدانم کمم...
میدانم تسلیت من دردی از شما درمان نمیکند؛
اما دوست ندارم غمگین باشید...
البته از گناه هایی که میکنم وگریه های شبانه تان برایم مشخص است...
ببخشید که حرف های راست قلبم در عمل دروغ است؛
ولی این را از ته دل میگویم...
تسلیت مولای من؛
تسلیت...
این اولین پست وبلاگمه نخواستم خیلی برم توی فاز ادبی و نویسندگی انشاالله اگه
عمری باقی بود بعدا حسابی در خدمتتون هستم فقط همین رو در چند جمله بگم؛
ظهور نزدیکه و ما هرچی بیشتر تلاش کنیم احتمال اینکه تو زمان ما باشه ببشتره؛
اسم پست مطلع الفجره؛
بله ما منتظر همون طلوع خورشید حق و حقیقت،همون طلوع صبح پیروزی و ظهوریم؛
اما بنده و خیلی ها اعتقاد داریم ما باید آقا رو بیاریم،بله خورشید بالاخره طلوع میکنه
اما تنها کسی که از زمانش خبر داره خداست.
اگه ما هممون،همه ی تلاشمون رو بکنیم میتونیم به سهم خودمون ظهور رو نزدیک کنیم؛
و اون موقع است که ما به رسم قدیمی ها میگیم هر کی هست بگه یا علی!
و دستمونو دراز میکنیم و هر کسی،هر نژادی،هر زبانی،هر شکل و ملیتی هست دستشو
میاره جلو روی دست ما و در آخر...
ید الله فوق ایدیهم...
خدا هم سهم خودشو میده و چی میشه وقتی از اون قادر مطلق،اون عشق و مهربونی
بینهایت سهمی به کار ما برسه و میبینی چقد ظهور نزدیک شده
شاید حتی این لطف مارو به خود ظهور توی همین زمان برسونه...
اینم یکی از کارایی که از دست منه حقیر بر میاده که میخوام حسابی خوب انجامش
بدم انشاالله...
خوبه گفتم چند تا جمله و نمیخوام کشش بدم! اگه میخواستم بنویسم چی میشد!
گفتم که اگه عمری بود حسابی در خدمتتون هستم...
شروع متن با سلام بود پس بذارید زیبا تموم شه به امید فجر...
